Het Reichiaanse
lichaamsmodel van de segmenten is zowel een theorie, als een beschrijving van hoe emotionele energie
functioneert in ons lichaam. Reich was de ontdekker van de indeling van deze lichamelijke
bescherming. Het interessante, maar vooral krachtige van zijn ontdekking was,
dat hij van bijzonder eenvoudige
fundamentele gegevens uitging, zoals bijvoorbeeld: de orgone energie, de
ontladingsformule en het lichaam als een wormstructuur. Deze wormfiguur
beschrijft de innerlijke energiehuishouding en heeft de volgende segmentringen:
Ogen—Mond en Kaak—Keel en Hals—Borst—Middenrif—Buik—Bekken en benen. De
indeling lijkt op die van het Oosterse Chakrasysteem. Maar er is één verschil,
dat het hier om oerkracht gaat ofwel orgone energie, zoals Reich dat
noemde. Het is de term die hij gebruikte
voor levensenergie, die volgens hem pulseert in een beweging van expansie en
contractie. Het lichaam heeft het vermogen om datgene wat het te pijnlijk vindt
om aanwezig te laten zijn, te onderdrukken. Het doet dat door de betreffende
segmentring in een reflexbeweging samen te
knijpen, waardoor de vrije energiestroom in dat gedeelte geblokkeerd wordt. Het
is dus een primair gebeuren waar we niet aan kunnen ontsnappen. Wanneer de
energie niet meer stroomt, neemt men het pijnlijke gevoel niet langer waar.